Adriano Cavallo/It cambia la vita

Da Wikisource.

Artorn


It cambia la vita[modifiché]

I primi pior a son pa në schèrs,
a-i nass un cit, a l’é naje na vita,
a piora, a pupa e chërs,
it fà pro gòj ma it cambia la vita.
Sospir, basin, carësse..ij primi pass,
ore ’d letissia ëd trepidassion,
poponelo e strenzlo ’nt ij tò brass,
che maravija e..che emossion..
Le soe gnògne e ij sò sgariss,
le soe sape e ij sò soris,
e, con j’ujin satì ’d lèrme dosse,
it bagno le spale, gosse dòp gosse.
Le soe manin-e, ij sò rissolin,
coj bej làver reusa, col bel facin,
la seugn a la pija, it varda ’ncantà,
it continue a bèichelo an-namorà.
Con j’angëlet, andurmì ’nt la cun-a,
sparplino soe parpèile pien-e d’amor,
s’un mantel dë stèile, sëmnà ’d fior,
carëssà dal vent al cèir ëd la lun-a.
Parèj dij parpajon, la ment a vòla,
an sa e an là, da viòla ’n viòla,
ël sol ch’a rij e ’l vent ch’a sbarda,
la vita a cor come na franda.
J’agn a vòlo e tò pocionin a chërs,
a deuv fé atension a pijé la stra drita,
venta lasselo andé, a-i é gnun vers,
stà mach da chiel, a serne soa vita !

Driano’d Cavall